Χθες διάβασα με αρκετό ενδιαφέρον την ανησυχία του πρύτανη Πανεπιστημίου Κύπρου όσον αφορά την παιδεία στην μέση εκπαίδευση, και συγκεκριμένα έκφρασε τους προβληματισμούς του με επιστολή προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Αναλυτικά η επιστολή του Πρύτανη:
«Τα αποτελέσματα αυτής της κατάρρευσης τα αισθάνεται πρώτα το ίδιο το Πανεπιστήμιο, όπου τα παιδιά έρχονται εντελώς απροετοίμαστα. Σημειώστε ότι πολλά από αυτά δεν γνωρίζουν καν καλά ελληνικά! Δυσκολεύονται να γράψουν με συνοχή δύο προτάσεις και να εκφραστούν ορθά. Το δε επίπεδό τους στις θετικές επιστήμες είναι απογοητευτικό.
Τα μαθηματικά που ήξεραν οι απόφοιτοι που ερχόντουσαν να σπουδάσουν στη δεκαετία του '90 ήταν σαφώς πολύ πιο πλούσια σε σύγκριση με τις γνώσεις των αποφοίτων της δεκαετίας που διανύουμε».
Μόνο σε εκείνο το 20% που πέρασε στα πανεπιστήμια και υποτίθεται ότι αποτελείται από τους άριστους της δημόσιας Μέσης Εκπαίδευσης».
«Αναλογιστείτε σε τι επίπεδο βρίσκεται το υπόλοιπο 80%. Είναι αποκαρδιωτικό να παράγεται τόσο χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση από ένα σύστημα για το οποίο δαπανάται σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ευρώ το χρόνο»
H λεγόμενη μεταρρύθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, απορύθμισε την παιδεία, την αποσυντόνισε, τη μετέτρεψε σε ένα κακόγουστο συνδικαλιστικό πάρτι». Ενδεικτικό παράδειγμα που θέτει, ο κατάλογος διοριστέων και το γεγονός ότι κανένας δεν τόλμησε να τον αλλάξει. «Αυτό που απασχολούσε διαχρονικά την πολιτική ηγεσία δεν είναι οι επόμενες γενιές, αλλά οι επόμενες εκλογές και με αυτήν την λογική οι εκπαιδευτικές παρατάξεις εξασφαλίζουν πολλές ψήφους».
«Θα πρέπει να επιστρέψουμε στο παλιό εξατάξιο Γυμνάσιο, με το Κλασικό, το Πρακτικό και το Οικονομικό. Όχι με νοσταλγικούς όρους αλλά με σύγχρονους. Να επαναφέρουμε τη διδακτέα ύλη, τόσο σε επίπεδο ποιότητας όσο και σε επίπεδο ποσότητας.
Τα μαθηματικά, τα ελληνικά, τα αρχαία ελληνικά και οι επιστήμες πρέπει να ενισχυθούν ακόμη περισσότερο. Διότι εάν τελικά τα παιδιά δε μπορούν να ανήκουν στην κοινότητα του σχολείου τους, θα επιδιώξουν να ανήκουν κάπου αλλού, στους "πορτοκαλί" ή στους "πράσινους", στις θύρες των γηπέδων και στις ακραίες ομάδες που τους προσελκύουν».
Σε αυτή τη βάση ο πρύτανης εισηγείται 12 μέτρα:
1. Άμεση κατάργηση όλων των καταλόγων διοριστέων και δημιουργία νέου συστήματος πρόσληψης βάσει αξιόπιστων εξετάσεων.
2. Επιστροφή στο σύστημα: Πρακτικό, Κλασικό και Οικονομικό. Ο κατατεμαχισμός των σχολείων έγινε για καθαρά συνδικαλιστικούς λόγους και στην προσπάθεια της ΟΕΛΜΕΚ για αύξηση των θέσεων διευθυντών και υποδιευθυντών.
3. Επέκταση της σχολικής περιόδου κατά 15 μέρες.
4. Επιστροφή στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των σχολικών μονάδων.
5. Αναβάθμιση των Τεχνικών Σχολών.
6. Εφαρμογή ενός νέου συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, με καθαρά αξιοκρατικά και όχι ηλικιακά κριτήρια.
7. Εισαγωγή αποτελεσματικού συστήματος διοίκησης των σχολικών μονάδων, αξιοκρατικής επιλογής των διευθυντών, μετρήσιμων κριτηρίων επίδοσης των σχολικών μονάδων, και κινήτρων στους διευθυντές για την υλοποίηση των στόχων που θέτει το Υπουργείο Παιδείας.
8. Εργαστηριακή και κτιριακή αναβάθμιση των σχολείων μας.
9. Υποχρεωτική συνεχής επιμόρφωση εκπαιδευτικών για να μπορούν να ανταποκρίνονται με επάρκεια στις σημερινές ανάγκες.
10. Κατάργηση της λεγόμενης αναγωγής που γίνεται στις παγκύπριες εξετάσεις με εισαγωγή ελάχιστου βαθμού πρόσβασης στα πανεπιστήμια το 10/20.
11. Άνοιγμα των πανεπιστημίων και για τα παιδιά των ιδιωτικών σχολείων με εισαγωγικές εξετάσεις που θα οργανώνονται από τις σχολές των δημόσιων πανεπιστημίων.
12. Δημιουργία πρότυπου εξατάξιου γυμνασίου σε κάθε πόλη.
Η προσωπική μου άποψη στο θέμα αυτό; Δυστυχώς συμμερίζομαι σε γενικές γραμμές την ανησυχία του Πρύτανη, αφού πλέον τα σχολεία μας κατάντησαν ζούγκλα και έχουν χάσει τον πραγματικό λόγο ύπαρξης τους. Για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα υπάρχουν και σχολικές μονάδες που ανταποκρίνονται εξαίσια στον ρόλο τους αλλά δυστυχώς δεν είναι παρά ένα μικρό ποσοστό.
Όλα όμως ξεκινούν από την οικογένεια. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να αριστέψει το παιδί τους και για να το καταφέρουν αυτό εγγράφουν τα παιδιά στα φροντιστήρια από το δημοτικό με αποτέλεσμα να έχουν ελάχιστο ελεύθερο χρόνο για οποιαδήποτε άλλη ασχολία. Υπάρχουν και περιπτώσεις που έρχονται σε άμεση ρήξη με τον δάσκαλο/καθηγητή όταν δεν βάζουν άριστα στα παιδιά τους! Μην αναφερθώ βέβαια και στην έλλειψη σεβασμού από τους μαθητές προς τους δασκάλους.
Επιπλέον τα παιδιά μας είναι καλομαθημένα και σε αυτό βέβαια ευθύνονται οι γονείς που τους αγοράζουν σχεδόν όσα ζητάνε και γενικά ότι ευκολία θέλουν την έχουν. Δεν έχουν μάθει πως είναι η πραγματική ζωή και πολλές φορές δεν αποφασίζουν οι ίδιοι τι θέλουν να σπουδάσουν.
Δυστυχώς η εκπαίδευση μας πάει από το κακό στο χειρότερο και αυτή η κατηφόρα θα συνεχιστεί εις το διηνεκές αν δεν παρθούν ριζικές αποφάσεις από τους εμπλεκομένους και φυσικά αν δεν αλλάξει και η νοοτροπία του λαού.
Επιπλέον τα παιδιά μας είναι καλομαθημένα και σε αυτό βέβαια ευθύνονται οι γονείς που τους αγοράζουν σχεδόν όσα ζητάνε και γενικά ότι ευκολία θέλουν την έχουν. Δεν έχουν μάθει πως είναι η πραγματική ζωή και πολλές φορές δεν αποφασίζουν οι ίδιοι τι θέλουν να σπουδάσουν.
Δυστυχώς η εκπαίδευση μας πάει από το κακό στο χειρότερο και αυτή η κατηφόρα θα συνεχιστεί εις το διηνεκές αν δεν παρθούν ριζικές αποφάσεις από τους εμπλεκομένους και φυσικά αν δεν αλλάξει και η νοοτροπία του λαού.
.JPG)
.jpg)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
